LAKE TEKAPO EN LAKE PUKAKI

17 februari 2018 - Lake Pukaki, Nieuw-Zeeland


Hmm.. We zouden graag anders zeggen maar damn, wat een k** nacht. Het bed is echt keihard dus een hoop liggen draaien allebei. Geen ramp opzich want we lagen gisteren om 22.30 in bed en vanmorgen om 5.30 waren we wakker dus we hebben wel onze uurtjes gepakt. 
Tot 6.30 hebben we in bed gelegen en toen een lekker ontbijtje gemaakt. Gebakken eieren met ham en kaas. Niets mis mee! En natuurlijk een lekker broodje nutella met een lekkere Flat White (oploskoffie). Op naar onze eerste ervaring met een campingdouche hier in NZ. Nou, die was super! Heerlijke warme harde straal. Na gedag gezegd te hebben tegen Allan en Denise richting Timaru. 09.00 zat ik voor het eerst achter het stuur. Een uurtje gereden en toen toch maar weer koffie gehaald en gewisseld want ik ben geen ochtendrijder en je moet hier toch wel scherp zijn, dat links rijden zit niet op mijn automatische piloot ;)
Ter hoogte van Timaru zijn we landinwaarts gereden richting Lake Tekapo. DAMN! Dat is mooi hey! Echt niet normaal. Het verrotte is ook dat het onmogelijk vast te leggen is op een foto. We hebben geprobeerd om wat te filmen. Maar het kleurverschil tussen het strand, water, de bergen en de bergtoppen is echt bizar, en dat pakt een camera niet optimaal. Maar goed, uiteraard hebben we wat jaloersmakende fotos geschoten. 
Daarna doorgereden naar Lake Pukaki. Misschien nog wel mooier dan Lake Tekapo, door de bergen. Je raakt al snel verwend overigens. Want tussendoor is de weg ook bizar mooi! Overal uitgestrekte weilanden, bergen, schapen, koeien en ontelbaar riviertjes en beekjes. Bij Lake Pukaki aangekomen was het plan naar Mt Cook te gaan, maar ik gooide bijna roet in het eten door een verkeerde afslag te nemen. Gelukkig snel hersteld en op naar de bergen. Wat een schitterende route! Je rijdt door de bergen maar dan langs de lengte van Lake Pukaki. Dus links de bergen en rechts het lichtblauwe water en voor je Mount Cook. G E N I A A L ! 
Rond de klok van 3 kwamen we aan bij Glencaster. Vanaf daar waren we bijna bij Mount Cook en de Tazman Gletsjer. Even een kleine pitstop gaf ons de ruimte wat info op te vragen. Je kon met een Jeep offroad de bergen in naar de Tazman Gletsjer. Dat doen we dan maar :) Super gezellige chauffeur die al 19 jaar dat ritje maakte 5x per dag. En nog vol enthousiasme vertellen. Het verschrikkelijke van het verhaal - en we hebben het met eigen ogen gezien - is dat er elk jaar zon 150 meter van de gletsjer afbreekt door Global Warming. En dat bij het startpunt van de tocht 60 jaar geleden nog ijs was, nu moesten we daar zon 9 km voor rijden doordat er gigantische brokken zijn afgebroken en het onderste deel voornamelijk een rivier is geworden. Wel leverde dat weer een groter Lake Pukaki op. Nja, je moet de man op zn beste woord geloven maar bizar verhaal toch!? We zijn een klein stukje naar boven geklommen en op de rand van de gletsjer gestaan. 400 meter naar beneden! Dat is al helemaal niet vast te leggen. Wij geloofden het zelf ook pas toen we in het water een boot zagen varen met 20 mensen erop, en de boot was zo groot als een mier. 
Na onze tocht richting de gletsjer en Mount Cook zijn we naar de campingspot onderaan de berg gereden. Dat was niets voor ons, haha. Alleen een smerig toiletgebouwtje en verder niets. Dus terug naar Glencaster. Daar is een giga campingspot met schitterend uitzicht op zowel de bergen als Lake Pukaki. Beter. Daar ons huisje weer gestald en met de restjes van de afgelopen dagen nog wraps gemaakt. Hier is het wel een heel stuk kouder. As we speak zit ik met rillende handjes dit verhaal te typen, dat heb ik voor jullie over ;-) Uiteraard wel onder het genot van een lekker biertje. 
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Simona:
    19 februari 2018
    Lekker avontuur. Genieten dus.
  2. Femke:
    26 februari 2018
    Brrrrrrr... Dan liever een bakkie thee dan een koud biertje toch?! 😁