FIRST TIME IN A CHOPPER

Wat een leuke camping is die Rainforest Campground. Zo gezellig en goed geregeld allemaal. Lekker geslapen en wakker geworden met zeer weinig spierpijn. Alleen ik heb een hele zere kont, haha. Verder alles in orde. We zijn op ons gemak naar het stadje gegaan. De heli was verschoven naar s middags. Dus we konden lekker koffie leuten. We zijn van Franz Josef naar Fox Glacier terug gereden (de Heli view is vetter bij Fox omdat die langer is dan die van Franz). Maar niet voordat we eerst even in rapido tempo naar de Franz Josef Glacier gelopen zijn. Tenminste, we zijn bijna tot het eind gekomen, we moesten namelijk terug gaan lopen weer anders zouden we onze Heli missen. Maar goed, 65 min gelopen waar je volgens de track er 90 minuten over doet dus we hebben het aardig ingelopen. Alsnog een gepaste afstand hoor, vanwege instortingsgevaar. Het gebied is geheel afgezet geweest door alle schade van de cycloon. En dat is ook te zien. Paden zijn helemaal ingestort gewoon! Bizar.

Op naar Fox dus. Daar aangekomen werden uiteraard weer alle veiligheidsmaatregelen doorgenomen (jemig, ze zijn hier streng!) maar off we go! In een busje naar het vliegterrein. Met zn 6-en - inclusief de piloot (inclusief piloten zonnebril haha) - in die helikopter. Vet hoor! Nog nooit in zon ding gezeten dus dat op zich was al een hoogtepunt. Maar toen kwam het uitzicht over de gletsjer. JEMIG! Vanaf beneden heb je niet door hoe groot het is, dan is het maar het topje van de berg. Tot dat je er overheen vliegt. En ziet hoe diep de spleten in het ijs zijn. We werden bovenop gedropt. Daar is het ijs 200 meter dik, dus stevig genoeg. Daar een beetje rondgelopen. Alsof het niets was. Een beetje rondlopen bovenop de gletsjer. VET VET VET!!! 
Ik heb ook fotos gemaakt - wiets heeft gefilmd - en geprobeerd om een beetje het contrast weer te kunnen geven hoe groot het is maar eigenlijk is het onmogelijk. Het soort van rechte stuk waar de heli s op landen is al immens groot. Dat zie je ook alleen maar door dat ze aan weerskanten van dat stuk landen. Dus dan denk je, das dichtbij, tot je ziet hoe super klein die andere heli is. Maar dat is alleen nog maar dat platform van ijs en sneeuw. Dan heb je nog dat hele ding wat naar beneden gaat. Niet normaal gewoon. Echt zoooo gaaf! Absoluut een must voor iedereen die in NZ is! Al kan het zo maar zijn dat er over 5 jaar geen gletsjer meer is, gezien het tempo waarmee dat ding afbreekt door de global warming. 
Nadat we netjes weer terug afgezet waren (gelukkig), zijn we luxe gaan lunchen. Geen zin om zelf wat in elkaar te flansen dus lekker kalamaris gegeten op het terras. Daarna hebben we onze camper gepakt en was het gas op die lollie. Want we moeten vandaag nog naar Punakaiki. Moeten, moeten.. van onszelf dan. Heeft een beetje met de rest van het reisschema te maken. Maar we  wilde graag tot daar komen en daar slapen. Dan kunnen we namelijk redelijk uitslapen. Om 10.15 kun je daar namelijk het beste de rotsen bekijken omdat dan ook de blowholes ontstaan. Meer over deze rotsen etc. in het volgende verslag! 
We zijn onderweg niet veel gestopt. Eventjes bij Hokatiki, daar zijn we naar het strand gegaan. Er ligt daar allemaal aangespoeld hout en daar hebben kunstenaars wat leuks van gemaakt. Prima. Leuk stadje verder. Door Greymouth heen maar daar zijn we niet gestopt, het is een beetje bewolkt vandaag en de stad zag er redelijk doods uit. Aangekomen in Punakaiki hebben we een camping opgezocht en daar lekker gekookt. Helaas is mijn maag vandaag moeilijk aan het doen. Dus ondanks dat Wietse zeer fortuinlijk de maaltijd van gisteren had opgebakken, is deze zo de prullenbak in gegaan en heb ik me even teruggetrokken in het kleinste kamertje hier op de camping. Daarna maar lekker in bed gekropen. Hopelijk over met een nacht goed slapen.