BOCHTJE OMHOOG BOCHTJE OMLAAG

4 maart 2018 - Whanganui, Nieuw-Zeeland


Vanmorgen besloten dat we helaas niet alles op het Noordereiland kunnen doen wat we wilde. Nja, het waren ook geen must-do dingen. Die doen we natuurlijk sowieso wel. Vandaag wel flink wat meters te maken. We hadden begrepen dat het bij Tongariro en Taupo ontzettend druk zou zijn het weekend omdat er een event was, dus we konden beter zorgen dat we daar pas tegen de avond aan zouden komen. Een klein beetje tijd over dus. Dus op naar Wanganui. Daar kwamen we rond het middaguur aan. Het plan was eigenlijk om daar aan de rivier wat te eten, maar er waren slechts twee restaurantjes en beide zagen er niet super uit. Gat in de markt, dacht ik nog! 
Dus daar maar even wat boodschapjes gedaan en besloten dat we de route langs de Wanganui rivier gingen rijden. Een beetje offroad, maar het was maar 64km lang. En daar waren schitterende uitzichtpunten om te lunchen zei de dame. 
We begonnen de route. Inderdaad een mooi uitzichtpunt, maar geen bordjes dat dat het viewpoint van de route zou zijn, dus we rijden nog maar even door. Ongeveer na 45 min rijden - met een gemiddelde snelheid van 35km/u vanwege de onmogelijke haarspeldbochten op tweerichtingsverkeer wegen waar maar een auto door past (ik snapte m even niet) - waren we het zat. Waar is dat uitzichtpunt nou? En waar zijn de andere hotspots langs deze route? 10 minuten laten kwamen we erachter. Blijkbaar doen ze langs deze route niet aan bordjes. En die absolute offroad afslagen (waar je met een 4x4 prima overheen kan maar niet met een camper), dat waren dus de afslagen die je naar die hotspot plekjes zou brengen. Duss... Nog een gat in de markt, ze kunnen echt veel meer uit deze route halen qua toerisme. 
De auto maar langs de weg gezet op een shoulder (soort kleine vluchtstrookjes, alleen dan met gras of stenen) en daar geluncht. Beetje met tempo want wat een ongedierte hier allemaal. Wespen, muggen, sandflies. Het uitzicht is schitterend hoor, dat absoluut! Maar beter te bekijken van binnenuit dan buiten je camper. Dus snel de lunch naar binnen in de brandende zon en weer de camper in, terug naar een insectenvrije (airco) lucht. Aangezien we inmiddels doorhadden hoe de route werkte toch nog drie stops gemaakt. Een bij een klein soort camp met Maouri huisjes. En een stop bij een hele oude molen. Niemand te bekennen dus je kon overal gewoon naar binnen lopen en ronddwalen. En als laatste nog bij een mooi kerkje bovenop de heuvel, wat vroeger een nursery is geweest. 
Toen was het einde route... dachten we. Nou, daaaag met die 64km. Uiteindelijk denk ik dat het richting de 100km aan weg was, met alleen maar slingertjes en haarspeldbochten, omhoog en weer omlaag, wegwerkzaamheden omdat de delen van de weg foetsie waren. Waar is nou dat eind???? Rond 5 uur hadden we m dan eindelijk gevonden. Een route waarvan we dachten dat ie ongeveer 1,5 a 2 uur zou duren, kostte ons uiteindelijk 4 uur van onze tijd. Voor schitterende uitzichten, maar vooral voor vermoeiend sturen en veel insecten. Nja, hebben we ook weer gezien. 
Daarna kwamen we op de Desert Route, door het Tongariro National Park. Schitterend!! We kunnen niet anders zeggen. Absoluut een mooie weg met in de verte de bergen waar ons eindstation voor vandaag was. Vanuit de bergweggetjes reden we zo een soort van vallei in met alleen maar lage plantjes die zich in het zand genesteld hadden. 10 minuten later reden we weer door een dik bebost landschap, om uiteindelijk rond 6 uur aan te komen bij Turangi. Daar een overheerlijke curry gemaakt met gambas (culinair hoogstandje) en nog even buiten gezeten. De sandflies en muggen zijn hier immuum voor DEET dus we houden het voor gezien en gaan lekker veilig in ons campertje liggen. Morgen een pittige dag voor de boeg.... :-)
 

1 Reactie

  1. Simona:
    5 maart 2018
    Hoop dat jullie lekker geslapen hebben na die heerljke maaltijd.