ZWEMMEN MET VRIENDJES

Vanmorgen vroeg, nog voordat er een haan had gekraaid, en waarschijnlijk nog voordat de Nederlanders aan tafel zaten voor het avondeten maakte Wietse me wakker. Hij gedoucht en al, ik nog vol in de vouw en beduusd voor me uit starend: what just happend? Moet ik zo echt die koude zee in? Leave me alone!! 
Maar ik wist wel - na ongeveer 5 minuten om weer op deze wereld te landen - wat we gaan doen! Dus snel dat bed uit, kleren aan, tanden poetsen en gaan. In het pikkedonker (5 uur s nachts en zonder straatverlichting) reden we naar het checkin point. Daar aangekomen kregen we uiteraard weer een safety briefing en moesten we een formulier ondertekenen met allerlei medische vragen en risico blablabla dingen. Toen de bepakking aan: een wetsuit, een wetjacket, een hood (soort bivakmuts ding), flippers en een snorkel. En daar gingen we met zn allen in de bus (deed me denken aan een reclame maar weet niet meer waarvan die was). 
Aangekomen in South Bay (dezelfde haven als gisteren) met zn alle op de boot. Een kleiner bootje dit keer, voor 16 personen. Een jaar geleden is hier weer een aardbeving geweest, een hele heftige. De guide vertelde ons dat alle boten in de haven op het droge stonden, zo hard had de zee zich terug getrokken. Door die aardbeving was ook de snelweg 1 tussen Christchurch-Kaikoura-Picton een hele tijd dicht. Maar daar kom ik straks nog op terug. 
Op de boot gingen we op zoek naar onze vriendjes van gisteren: de common dolphin en de Dusty Dolphin. Want, daar gaan we namelijk vandaag mee zwemmen!! We zijn in totaal vier keer los gelaten in de zee. Deze dolfijnen zijn namelijk allemaal wild. Door het aparte ecosystem hier langs de kust blijven de dolfijnen hier bijna het hele jaar rondzwemmen. NZ bevindt zich namelijk precies bij  twee aardplaten, waardoor ze super diepe baaien hebben en twee verschillende stromingen in de zee. Dat maakt het ecosysteem zo geliefd voor allerlei dieren, zoals walvissen en dolfijnen. Een van de risicos in het water is bijv. dat er een orca opduikt. WAT?! Tjsa, als er een walvis kan zwemmen kan er natuurlijk ook een orca zwemmen. Alleen die orca s zijn niet van die lieve beestjes (sorry Free Willy liefhebbers, voor deze harde waarheid). We hebben een filmpje gezien hoe een orca een blauwe haai aanvalt en zn rug probeert te breken door rondjes te zwemmen en keihard met zn staart op de haai te slaan. Blijkbaar kan ie m makkelijker oppeuzelen als de haai in tweeen is.... Dus... Goed, terug naar mn verhaal over die lieve vrolijke dolfijntjes.
Op de boot mochten we eerst genieten van een super mooie zonsopgang. Wauw! Wat was de lucht schitterend. Daarna weer focus op de zee, we hadden een taak: dolfijnen spotten. Daar  was de groep hoor! Een stuk of 150 gokken we. Dus hop hop dat water in met zn allen. Even wennen aan de snorkel. Bij elke derde ademhaling had ik mn mond (en longen de eerste keer) vol water. Daarna wist ik het, diepe hap adem, 2 keer onder water bij happen via die snorkel en dan maar weer even boven komen. Ik was net een dolfijn. Met onze flippers kwamen we snel vooruit dus binnen 10 seconden waren we omringd met dolfijnen. Wauw wat ontzettend gaaf! Boven water zag je ze springen en spuiten, onder water zwommen ze sierlijk onder je door. Zij zwemmen toch wel een stukje sneller als ons, dus weer terug die boot in, een stukje varen en daar werden we weer gedropt. Er zwom er bijna een tegen me aan maar hij  dook op het laatste moment onder me door. Bij de derde drop in het water had ik een klein stroompje te pakken en was ik ineens een stuk verwijderd van de groep. Snel terugzwemmen dacht ik, want om mij heen zaten geen dolfijnen. Ik dook onder water en schrok me dood! Ineens twee dolfijnen onder me (sukkel, I know). Ik maakte een klein gilletje en kwam proestend boven (iets te veel water binnen). Niets aan de hand, dus rustig naar de boot terug gezwommen. Wietse had overigens hetzelfde, nja niet van dat schrikken, maar wel van dat water in zn longen. Zo druk met zn camera om het allemaal te filmen dat het eventjes mis ging. Bij de laatste drop waren de dolfijnen snel weg en waren ze niet bij ons in de buurt gekomen. Maar maakt niet uit. Wat een ervaring! Zo bijzonder om zo in het wild met die beestjes te mogen zwemmen. 
Bij terugkomst lekker een warme douche genomen op de camping. De mensen hadden gezegd dat we geen rekening hoefden te houden met de checkout time dus dat we gewoon lekker mochten douchen en koken. Dus dat hebben we even gedaan. Daarna nog wat gehangen en toen was het weer gas op die lolly. We wilden vandaag nog naar Picton rijden want we kregen te horen dat de weg weer open was. En nu kom ik dan even terug op die snelweg. Even een applaus voor de wegwerkers. Wat een karwei hebben zij verricht zeg! Blijkbaar is er tijdens de aardbeving een jaar geleden ontzettend veel schade aan de weg geweest. Hele bergen zijn afgebrokkeld. En dat was ook te zien tijdens onze rit. Een half groene berg met boompjes en dan ineens een gat. Afgelopen december hebben ze de weg weer up-and-running gekregen. Dat na 10 maanden werk. Om vervolgens weer allerlei schade te krijgen door die cycloon. Daardoor zijn er treeslides geweest. De bomen boven vangen veel wind, vallen uiteindelijk om en nemen dan de hele bende mee naar beneden. Weer op 8 punten de weg helemaal kapot, een brug waar gewoon op een wegdeel 1,5 meter weg was. Niet normaal. Maar - en vandaar het applaus - in ruim een week tijd weten ze het allemaal zo te regelen dat de weg weer open is. Knap hoor! En het leukste nog van alles. Staan ze daar bij een punt met je bordje STOP / GO omdat een wegdeel nog dicht is, maar dan staan ze met een big smile naar iedere passerende auto even te zwaaien. Zo leuk! 

Na bijna 2 uur rijden aangekomen in Picton. Jemig wat een ouwe mensen hier allemaal, sorry hoor. Meteen naar de ferry gegaan. Die staat namelijk oorspronkelijk op zondag om 3 uur. Alleen, wij denken dat we zon beetje alles op het zuidereiland wel gedaan hebben wat we echt wilde. En we zijn erachter dat de dingen die we willen op het noordereiland een beetje ver uit elkaar liggen haha. Dus, een dagje extra zou niet verkeerd zijn. Rond 6 uur kwamen we aan bij de ferry. We kunnen morgen (zaterdag) al mee met de boot! Bonus! Dat ook weer geregeld. 

Op naar een camping, die net naast de haven in Picton zat. Daar even heerlijk gehangen bij de camper. Een paar potjes rummicub verder (waarvan ik weer de meeste won - winnen is namelijk leuker dan meedoen haha) besloten we even op te frissen en in het stadje te gaan eten. Overheerlijke biertjes, gambas en zalm (die zelfs ik lekker vond!). Rond 23.00 lagen we op ons bedje.