OP NAAR DE VOLGENDE LOCATIE

25 februari 2018 - Franz Josef Glacier, Nieuw-Zeeland

Maar eerst maar eens loskomen. We werden overigens wakker op echt de meest mooie plek ooit. Niemand om ons heen, alleen maar het heldere blauwe water en de bergen. In de verte tussen de bergen rommelt het al een beetje. Het wordt namelijk vandaag slecht weer. Slecht is hier 17 graden, harde wind en de hele dag regen. Goed voor de plantjes. 


Eerst maar eens even een bakje koffie. En dan aan de slag. Twee uur lang zijn we bezig geweest maar daarna stonden we als een stel blije gekken op dat strand rond te springen. In de keiharde wind lag Wietse naast de auto. Zijn taak: steeds een stukje omhoog krikken, dan uitgraven en stenen onder de wielen leggen. Mijn taak: de stenen verzamelen. Grote platte stenen. Het waaide zo hard dat ik zelfs bij het oppikken van een steen omwaaide en ineens pardoes op de grond zat. Huh? Watsebeurt? Hahah. Niet verder vertellen hoor. Uiteindelijk een meter verder, weer vast. Dus het hele riedeltje weer opnieuw. Toen maar heeeeeel veel stenen verzameld en een pad gemaakt van ongeveer 4 meter. En los waren we. Jeeeej! Wietse is plankgas helemaal naar boven gereden. Stilstaan doen we hier niet meer, straks zitten we weer vast. Terwijl ik terugliep, liep ik langs een auto die ook vast zat. Vier jonge chinezen. Met een beetje Engels en wat gebarentaal had ik ze overtuigd: met een krik de auto omhoog en en pad maken van stenen. Zij waren namelijk gewoon heel eigenwijs alleen maar aan het spinnen aan het proberen de auto van zn plek te duwen. Zucht. 


Wiets ging de twee jongens helpen met het krikken. Ik ging samen met een meisje stenen verzamelen. Dat hele strand over gesjouwd met die zware stenen. Eenmaal aangekomen bij de auto begonnen we. 5 minuten onderweg. Komt er een 4x4 Jeep het strand oprijden met een touw. Even trekken en los. Zucht again. Maar goed, de Chinezen waren zo blij dat ze ons allemaal mee uit eten wilde nemen. Wij bedankten vriendelijk, wensten ze een hele goede reis en begonnen ook maar eens met die van ons. Het zou ongeveer 3 uur rijden zijn (zonder stops) naar de Fox Glacier en de wegomstandigheden waren nog onduidelijk, zeker met dit weer. 


Het was pittig rijden. Wietse heeft eigenlijk het hele stuk gereden. Fikse rukwinden en veel regen. En dan al die bergweggetjes. We zijn regelmatig gestopt. Bij schitterende uitzichtpunten. Bij een mooi strand met 80.000 sandflies. Wat een *** beesten zijn dat zeg. Beide handen helemaal kapot gebeten en een JEUK!!! Niet normaal. Maar goed, de uitzichten zijn het waard. Een of andere dwaze camperrijder die ineens op onze baan reed vlak nadat wij uit de bocht kwamen. Wiets vol op zn rem. Hij week uit voor een fietser. Sukkel. Maar alles ging goed en we reden vrolijk verder. 


Aangekomen in Fox Glacier. Daar kwamen we erachter dat de weg en het looppad naar de Fox Glacier dicht waren. De cycloon heeft daar heel veel schade gebracht. Dus dat hele gebied is afgezet. We zijn daar naar een bookings gegaan en hebben onze trips voor morgen (maandag) en overmorgen (dinsdag) geboekt. Wat we gaan doen lezen jullie daarna weer. We zijn door gereden naar de Franz Josef Glacier. Daar een camping gezocht. Het regent echt pijpestelen hier! Niet normaal. Camping rainforest leek ons wel toepasselijk. Daar voor twee nachten geboekt. Wat een leuke camping! Ze hebben een gezellige gezamenlijke ruimte, douches, keuken en zelfs een goede wifi verbinding (die is hier schaars in NZ). En, als klap op de vuurpijl: een outside jacuzi! Daar gaan we morgenmiddag na onze trip gebruik van maken. Eerst maar even chillen. Even koken en een lekkere warme douche. En dan ons bedje weer in. Morgen hoeven we pas om 13.45 klaar te staan. Hebben we mooi even tijd om te pinnen en te tanken. Eventueel een wasje te doen. En dan zijn we er weer klaar voor.

 

1 Reactie

  1. Simona:
    25 februari 2018
    Spannend hoor wat jullie gaan doen. Hoop dat het weer meewerkt.